آغاز هفته دفاع مقدس ، تداعی کننده روزهای حماسه و عاشقی را با یاد و نام آلاله های در خون تپیده کربلای ایران ، بویژه ۵ کبوتر خونین بال روستای چاه کور گرامی می داریم .

السلام علیک ایها الشهداء و الصدیقین / هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ...
اهالی مؤمن و خداجوی روستای چاه کور علامرودشت ، در آستانه سالروز شهادت مؤسس مذهب جعفری ؛ آقا امام جعفرصادق (ع) ، پیکر پاک و مطهر دو آلاله بی نام و نشان و تازه تفحص شده کربلای ایران را با خلوص و ارادت کامل در آغوش گرفتند . این دو شهید خوشنام ، پس از تشییع در بخش پهناور علامرودشت در سالروز شهادت شیخ الأئمه ؛ آقا امام جعفرصادق (ع) در بخش چاه ورز آرام خواهند گرفت .

تمثال شهدای جاویدالاثر روستای چاه کور ؛ به بهانه استقبال از شهدای گمنام

وعده ما : فردا (جمعه) عصر 8 مرداد 95، ساعت 18، ورودی خیابان شهید یوسف میر

منتظر حضورتان هستیم.

چاه کور علامرودشت ، در شبی که بوی سیب همه جا را پر کرده بود ، به میزبانی یادگاران روزهای آتش رفت .
در شب میلاد باسعادت فخر عالمیان ؛ حضرت حسین بن علی (ع) ، همایش سراسری تجلیل از جانبازان سرافراز بخش علامرودشت با حضور ویژه جانباز مدافع حرم ؛ برادر پاسدار ، کربلایی محمود مهدی یار در محوطه روبروی مجتمع فرهنگی هنری قمر بنی هاشم (ع)  روستای چاه کور برگزار گردید.

در سومین روز از سال جدید، حجت الاسلام و المسلمین شیخ محمد حاجی زاده ؛ نماینده ولی فقیه در سپاه فجر استان فارس و فرزند برومند روستای چاه کور ؛ در معیت اعضای محترم شورای اسلامی روستا و جمعی از معتمدین ، از خانواده های معظم شهدای روستای چاه کور عیادت بعمل آوردند . ایشان که از افتخارات این روستای فرهنگی مذهبی محسوب می گردند، همه ساله در ایام تعطیلات ملی و مذهبی، با حضور در زادگاه خود، ضمن بجا آوردن سنت حسنه صله ارحام، از نزدیک در جریان وضعیت فرهنگی این روستا قرار می گیرند.

این قسمت : روایتی از آخرین سکانس های شهید یوسف میر ؛ به بهانه سوم دیماه ؛ سالروز عملیات کربلای 4

روز عروسی برادرم یوسف بود ، زمانی که به اصرار خانواده و بعضی از فامیل قبول کرد که دستش را حنا بگذاریم ؛ مرحوم پدرم تفنگش را آورد تا به میمنت و مبارکی این جشن ، اقدام به تیراندازی کند ، یوسف با مشاهده این صحنه بسیار نارحت گشت و از جایش بلند شد و خطاب به ما گفت : "جوان های ما دارند در جبهه های جنگ کشته می شوند ؛ آنگاه ما بیاییم عـروسی راه بیندازیم و حنا بگـذاریم و تیراندازی کنیم ؟” . به همین خاطـر رفت و دست هایش را شست . یادم می آید  همان روز عروسی ، مرحوم مادرم به همراه فامیل ها به منظور شادی روی سرش پول ریختند که پول آن زمـان سکـه های یک تومـانی و دو تومـانی بود . ما که آن زمان کوچک بودیم شـروع به جمع کردن پولها کردیم ، ایشان با دیدن این صحنه با اشاره به ما فهماند که پولها را به بچه یتیمی که در جمع ما بود بدهیم.

(خاطره ای از خواهر شهید بزرگوار یوسف میر)

روز عروسی برادرم یوسف بود ، زمانی که به اصرار خانواده و بعضی از فامیل قبول کرد که دستش را حنا بگذاریم ؛ مرحوم پدرم تفنگش را آورد تا به میمنت و مبارکی این جشن ، اقدام به تیراندازی کند ، یوسف با مشاهده این صحنه بسیار نارحت گشت و از جایش بلند شد و خطاب به ما گفت : "جوان های ما دارند در جبهه های جنگ کشته می شوند ؛ آنگاه ما بیاییم عـروسی راه بیندازیم و حنا بگـذاریم و تیراندازی کنیم ؟” . به همین خاطـر رفت و دست هایش را شست . یادم می آید  همان روز عروسی ، مرحوم مادرم به همراه فامیل ها به منظور شادی روی سرش پول ریختند که پول آن زمـان سکـه های یک تومـانی و دو تومـانی بود . ما که آن زمان کوچک بودیم شـروع به جمع کردن پولها کردیم ، ایشان با دیدن این صحنه با اشاره به ما فهماند که پولها را به بچه یتیمی که در جمع ما بود بدهیم.

(خاطره ای از خواهر شهید بزرگوار یوسف میر)

خاطره ای از برادر بسیجی عباس زارعی (حسن)
پیرامون شهید محمد زارعی

سلام ، بنده در دوران تحصیل و در مقطع راهنمایی با شهید محمـد زارعی در مدرسه امام سجاد (ع) چاه عینی درس می خواندیم و با هم رفیق صمیمی بودیم . بعد از اینکه به جبهه رفتیم نیز این رفاقت و صمیمیت ادامه داشت و ما در شلمچه و جزیره مجنون نیز با هم بودیم تا آنجا که در سال 1367 دوست خوبم - محمد - به شهادت رسید ...

من همیشه فکر می کردم عده ای از رزمندگان که در جبهه کشته شده اند ، شهید محسوب نمی شوند چون عقیده ام این بود که شهید باید ویژگی های خاص و بارزی نسبت به بقیه داشته باشد و انتظار داشتم که این ویژگی باید به چشم عـادی دیده شود . از آنجا که الفت و صمیمیت زیادی بین من و محمـد زارعی وجود داشت ، برایم غیرمنتظره بود که بخواهم وی را شهید خطاب کنم و ایشان را مخاطب آیه ای از قرآن بدانم که می فرماید : “شهدا زنده اند و نزد ما روزی داده می شوند”  ... !
آن روزها برای من غرق در حیرت و سردرگمی از این افکار سپری می شد و اتفاقاً آن ایام با روزهای غمگین رحلت پیر جماران - حضرت خمینی کبیر (ره) - مصادف شده بود . شبی که فردای آن چهلمین روز ارتحال حضرت امام خمینی (ره) بود در عالـم خواب دیدم که وارد حسینیه آقا امام جعفـرصادق (ع) چاه کور شده ام . در آن حال و در عالم رؤیا مشاهده کردم به جای مردم و اهـالی روستا عده ای از شهـدا و بسیجیانی که می شناختم داخل حسینیه حضور داشتند و همگی لباس بسیجی به تن داشتند و روی پیشانی هایشان سربند بسته بودند و همگی مشغول کشیدن پارچه سیاه داخل حسینیه و آماده کردن آنجا برای مراسم چهلم امام (ره) بودند . در همین حین نگاهم به شهید محمد زارعی افتاد ، یکباره در عالـم خواب همانند کسی که از مرده می ترسد فریاد زدم و خطاب به ایشان گفتم شـما که توی جبهه کشته شدی پس اینجا چکار می کنی ؟ گفت : من شهید شدم و شهدا زنده هستند ، می بینی که داریم برای مراسم چهلم امام خمینی (ره) مجلس آماده می کنیم . من در عالم نوجوانی خطاب به وی گفتم خوش به حال ما که زنده هستیم و نمردیم . محمد گفت : اگر جای ما را در بهشت می دیدی آرزو می کردی همان روز که از مادر متولد می شدی به اینجا می آمدی ...
آری دوستان ؛ این است مقام والای شهدا که خداوند منان در قرآن وعده داده است .