با نهایت اندوه و غصه فراوان ، ضایعه از دست دادن دوست جوانمان، عضو خستگی ناﭘﺬیر شورای پایگاه مقاومت امام جعفرصادق (ع) روستای چاه کور ؛برادر بسیجی مرحوم حسین میر را خدمت جامعه بسیج و بویژه خانواده محترمشان تسلیت عرض می نماییم. لازم به ﺫکر است که براﺩر عزیزمان ، مرحوم حسین میر ( از پرسنل ﺧﺩوم اتفاقات بخش علامروﺩشت ) در روز جمعه 11 تیر ماه 1389 هنگام ﺧﺩمات رسانی برق ﺩر روستای چاه کور بر اثر حاﺩثه برق گرفتگی و ﺩر راستای ﺧﺩمت به خلق ﺧﺩا به ﺩیار باقی شتاﻔﺘﻨﺩ. روحش شاﺩ و روانش آسوﺩه باﺩ .

در شب میلاد حضرت امیر (ع)، ویژه برنامه ای از سوی پایگاه بسیج امام جعفر صادق (ع) تدارک دیده شد که در این جشن باشکوه ابتدا حجت الاسلام والمسلمین سید روح اله موسوی ( از خطبای توانا ) در مدح حضرت علی (ع) سخنانی شیوا ایراد نمو دند و سپس مداحان اهلبیت آقایان سید موسی موسوی و نیز برادر ارجمند سید محمود هاشمی با نفس های گرمشان به مداحی آن الگوی متقیان جهان پرداختند. از ویژگی های منحصر به فرد این جشن باشکوه می توان به حضور چشمگیر اهالی مومن و ولایت مدار روستای چاه کور اشاره کرد که این حضور صمیمی، بیانگر عمق عشق و علاقه این مردم به خاندان پیامبر (ص) می باشد. از دیگر آداب نیکو که در این جشن مورد استقبال همگانی قرار گرفت، تجلیل از پدران پیر و زحمتکش روستای چاه کور در آستانه روز پدر بود که این پایگاه علیرغم عدم تمکن مالی با انجام این مهم الگویی گر دید برای سایرین در ارائه این سنت نیکو و حسنه.

کُل شَیوِل یا کُل شَیوِلی (kul e shayveli) گودالی است که در صحرای روستای چاه کور واقع شده است.و موقع بارش باران پر از آب می شود و آب در آن ذخیره می شود.

تاریخ کُل شَیوِلی به قبل از انقلاب بر می گردد، در آن زمان که مردم از سنگ و گِل برای ساخت خانه هایشان استفاده می کردند و از این مکان به وسیله لودر که در زبان محلی آن زمان شیول گفته می شد خاک برداری می شد که بعد ها به کُل شَیوِل یا کُل شَیوِلی معروف شد.

هم اکنون مورد استفاده بخش قابل توجهی از اهالی روستا در زمینه تهیه آب دام و گله حیوانات خود و بعضاً یک منبع حیات برای پرندگان موجود در زیستگاه ها و حیاط وحش مسقر در صحرای چاه کور می باشد .

نقل میکنند در زمانهای خیلی قدیم در این روستا قنات هایی بوده است که تا روستای دهنو ادامه داشته است و همه قنات ها به هم مرتبط بوده است و یک شخص به راحتی میتوانسته از این راهروها استفاده کند و مسیر را طی کند.

این زیارتگاه در شرق روستای چاه کور واقع شده و دارای بعد سیاحتی نیز می باشد. این بنای مذهبی و تاریخی که مراجعه کننده گان و زیارت کننده گان و عاشقان زیادی دارد محل نذر و نیاز و گرفتن حاجات اهالی میباشد و مردم این آبادی بسیار به این امام زاده (شاه ابوالقاسم) دلبستگی و عشق دارند. بطوریکه در ایام ماه محرم پیاده با گروه های زنجیر زنی و سینه زنی به زیارتش میروند. قابل ذکر است که این زیارتگاه از حیث تذکره و سند از رتبه خوبی برخوردار است.

 

این بنا که در چند کیلومتری روستای چاه کور و در وسط صحرا قرار دارد و بنام تل دعوتی نام گرفته تنها بخشی از ارتفاعات آن پیداست و مابقی در زیر خاک صحرای وسیع و هموار مدفون شده است مصالح بکار رفته در ساخت آن ساروجی متفاوت و بسیار مقاوم و محکم میباشد که در جای دیگر یا قلعه ای دیگر مشاهده نشده است مشخص است که زمان زیادی نیاز است تا قلعه ای به این بزرگی کلاً در زیر خاک مدفون شود پس از شواهد قضایا مشخص است که بسیار قدمت دارد .به گفته اهالی این قلعه محل دعوت و برپایی جشن های بقیه قلعه ها بوده است و به همین دلیل به قلعه دعوتی معروف شده است.لازم به ذکر است امروزه این اثر تاریخی در حوزه روستای خشتی قرار دارد و در زمانهای قدیم جزو قلمرو  قلات گبری روستای چاه کور بوده است.

تل دعوتی در شهرستان لامرد، بخش علامرودشت، روستای خشتی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۲۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این تصویر ، روستای چاه کور را از سمت آب انبار شرق این روستا نشان می دهد . این عکس در فصل بهار از روی ارتفاعات نزدیک روستا گرفته شده است . این آب انبار که در عکس نشان داده شده است در گذشته نه چندان دور، منبع اصلی آب آشامیدنی اکثریت اهالی روستا بوده است و در حال حاضر نیز عده ای از اهالی جهت تأمین آب آشامیدنی خود از این آب انبار استفاده می کنند . لازم به ذکر است که از نظر برخی اهالی ، آب موجود در آب انبارها با هیچ آبی قابل مقایسه نیست اما برخی نیز با استناد به مسائل بهداشتی بر عقیده این افراد خرده می گیرند.