روستای چاه کور

مراسم تجلیل از دختران کاراته کار روستای چاه کور و مدال آوران مسابقات استانی و کشوری، روز پنجشنبه با حضور برخی از مسئولین، شورای روستای چاه کور، شیهان زاده رییس سبک بایاکورن کاراته استان فارس و اعضای تیم کاراته دختران علامرودشت به همراه مربیان خود سرکار خانم زارعی، سرکار خانم ملک زاده و سرکار خانم موسوی و خانواده های محترم ورزشکاران در سالن مجتمع فرهنگی هنری قمر بنی هاشم(ع) روستای چاه کور برگزار شد.

در ابتدای مراسم پس از تلاوت قرآن، سید حبیب موسوی از اعضای شورای اسلامی چاه کور ضمن خیر مقدم و خوش آمد گویی به مسئولین و جناب شیهان زاده و خانوده های ورزشکاران، از تلاش هایی مربیان و مسئولین روستای چاه کور قدردانی نمونده و موفقیت های کاراته کاران را در مسابقات استانی تبریک گفتند.

در پایان مراسم از همه مدال آوران مسابقات کاراته استانی و کشوری که شامل چاه کور و علامرودشت بودند با اهدای هدیه و مدال تجلیل به عمل آمد و همچنین حکم نایب قهرمانی پس از شیراز به روستای چاه کور و سرکار خانم زارعی تعلق گرفت.

مراسم اعزام نمادین نیرو به جبهه های نبرد، به پاس گرامیداشت رشادت ها و سلحشوری های رزمندگان هشت سال دفاع مقدس در حرکتی نمادین با راه اندازی کاروان، صحنه های اعزام به جبهه های نبرد در روستای چاه کور بازسازی شد.

با تبریک فرارسیدن روز عرفه به اطلاع مردم متدین، انقلابی و همیشه در صحنه روستای چاه کور می‌رسانیم، همنوا با عرفه امام‌حسین (ع) مراسمی در روز نهم ذی‌الحجه (21 شهریورماه) ساعت 16:30 در حسینیه امام جعفر صادق (ع)  برگزار گردد.

سید حسن موسوی - مسئول ستاد مناسبت های ملی و مذهبی روستای چاه کور - در حاشیه جشن میلاد حضرت امام رضا (ع) با مژده به اهالی روستای چاه کور اذعان داشت : خانواده هایی که بواسطه عدم توانایی و تمکن مالی تاکنون موفق به زیارت حرم باصفای حضرت علی بن موسی الرضا (ع) و تشرف به مشهد مقدس نشده اند ، با مراجعه به ایشان و ثبت درخواست ، پس از بررسی ، بنا به سطح نیاز و وضعیت مالی ، از ٥٠ تا ١٠٠ درصد حمایت مالی می شوند .

عزیزانی که حائز شرایط فوق الذکر می باشند می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر به ایشان مراجعه نمایند .

میگویند زمانیکه قوم گبرها قصد کوچ کردن از این روستا را داشتند بعلت غیرقابل حمل بودن طلا و جواهراتشان همه آنها را در برکه ای پنهان نموده و ورودی برکه را مهر و موم کردند و هنگام عبور از یکی از روستاها بخاطر لطف یک روستایی قاطری به او بخشیدند و به او گفتند که این قاطر را آب و جو بخوراند سپس قاطر خودش بر طبق عادت به سمت برکه گنج میرود اما دهقان روستایی از سر ذوق و شوق بدون دادن اذوقه حیوان را راهی کرد که حیوان زبان بسته میان راه تلف شد و این برکه پر از  طلا و جواهرات برای همیشه بصورت راز باقی ماند.